Türkiye'nin sunduğu medeniyet diplomasisi, bütün bölge ülkeleri için yeni bir başlangıçtır. Çünkü bu modelde sadece ortak akıl, müşterek tarih ve insanca bir gelecek vardır. Tâlihin önünü açan tarihî sorumluluk herkesin omuzlarındadır. Ortadoğu'un geleceğinde, savaşları çıkaran ve haritaları çizen güçler değil, barış ve adaleti merkeze alan ve insanlığın vicdanını temsil eden yeni esaslı aktörler belirleyicidir.

Sivas'a hemen her gidişimde, şehrin 2 Temmuz karanlığına nasıl, niçin, kim tarafından sürüklendiğini düşünürüm. Arkasındaki sinsi hesapları, kara oyunları akletmeden, böyle aydınlık ve mütevekkil bir şehre bulaştırılan o meş'um kara lekeye üzülürüm. Belki de bu lekeyi silecek aydınlık şafağı bir kurumdan bahsetmek niyetim…

Deprem bölgesinin yeniden inşasının tamamlanması, enflasyon rakamlarının normalleşmesi, cari açığın bir problem alanı olmaktan çıkarılması, kamu harcamalarında yaşanılan dengelenme ve yabancı yatırımcı algısının düzelmeye başlaması, Türk ekonomisi için olumlu gelişmelerdir. Fakat küreselde yaşanan kriz ve şoklar Türk ekonomisini ciddi şekilde etkileyebilir.

Lahey'de düzenlenen NATO Zirvesi, askeri olduğu kadar ekonomik açıdan da dikkat çekici bir dönüm noktasıydı. Zirvede alınan kararlar, NATO'nun klasik güvenlik anlayışının ötesine geçtiğini ve artık yüksek teknoloji, enerji altyapısı ve stratejik veri alanlarında kolektif yatırım planlarıyla hareket ettiğini açıkça gösterdi. Bu çerçevede ilk kez “sürdürülebilir caydırıcılık” kavramı, yalnızca askeri kuvvet değil, ekonomik direnç kapasitesiyle birlikte tanımlandı